Ζάλη ή ίλιγγος;
Γενικά η ισορροπία μας, η βάδιση και η στάση του σώματος αποτελούν πολύπλοκες διαδικασίες οι οποίες ελέγχονται από πολλά συστήματα και όργανα ταυτόχρονα, όπως τα μάτια μας, τη σπονδυλική στήλη, τα άκρα μας, την παρεγκεφαλίδα, τον εγκέφαλο και φυσικά τους λαβυρίνθους.
Η ζάλη είναι ένα γενικό, χωρίς συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και δύσκολο στην περιγραφή αίσθημα τις πιο πολλές φορές αστάθειας. Πολλοί ασθενείς εμφανίζουν συμπτώματα όπως βάρος στο κεφάλι, πονοκέφαλο, αστάθεια στη βάδιση, πτώσεις, τάση για λιποθυμία, διαταραχές στην όραση, πτώση με απώλεια μνήμης τα οποία εκλαμβάνουν και ορίζουν ως ίλιγγο. Αρκετές φορές επεισόδια τέτοιας ακαθόριστης “ζάλης” προκαλούνται από απλά προβλήματα όπως η υπόταση, η υπογλυκαιμία, προβλήματα όρασης ή άλλα πιο σοβαρά όπως το εγκεφαλικό, έμφραγμα, κ.α. Αυτά τα επεισόδια συγχέουν, αγχώνουν τον ασθενή για τον εάν πάσχει ή όχι από ίλιγγο και τον αποπροσανατολίζουν από το πραγματικό του πρόβλημα και τον γιατρό στον οποίο θα πρέπει να απευθυνθεί.
Το αποτέλεσμα είναι πως αρκετές φορές τα επεισόδια αυτά δεν είναι επεισόδια ιλίγγου και ο ασθενής υποβάλλεται σε μακροχρόνιες θεραπείες καθώς και σε μια σειρά εξετάσεων χρονοβόρων, υψηλού κόστους και οι οποίες δεν βοηθάνε για τη σωστή διάγνωση και θεραπεία του προβλήματος, με τον ασθενή να μην μπορεί να βρει λύση στο πρόβλημά του. Αντίθετα πάλι άλλες φορές ο ασθενής μπορεί να πάσχει από σχετικά απλά επεισόδια ιλίγγου, όπως π.χ ο ίλιγγος θέσεως, να έχει υποβληθεί και πάλι σε έναν εκτεταμένο έλεγχο και θεραπεία για κάποια άλλη πάθηση, χωρίς να έχει ελεγχθεί ποτέ από Ωτορινολαρυγγολόγο για τη σωστή διάγνωση του προβλήματός του.
Πότε υποπτευόμαστε ότι έχουμε ίλιγγο;
Για να υποπτευτούμε ένα επεισόδιο ως ίλιγγο θα πρέπει να υπάρχουν ένα τουλάχιστον από τα παρακάτω συμπτώματα:
- Αίσθημα περιστροφής, όπου χαρακτηριστικά αισθανόμαστε το δωμάτιο να περιστρέφεται ή εμείς να περιστρεφόμαστε στο χώρο, με αστάθεια στη βάδιση ή/ και την στάση.
- Τάση για έμετο, ναυτία.
- Εμβοές, βουητό στο αυτί
- Πτώση στην ακοή
- Αίσθημα πληρότητας του αυτιού
Υπάρχουν ωστόσο και συμπτώματα που συγχέονται αλλά σίγουρα δεν συνδέονται με κάποιο επεισόδιο ιλίγγου όπως η απώλεια της συνείδησης και, διαταραχές στην ομιλία, σιελόρροια, διπλωπία δηλ. διπλή όραση.
Επιπλέον, πέραν του ιστορικού για την υποψία του ιλίγγου θα πρέπει κατά την εξέταση του ασθενή να υπάρχουν συγκεκριμένα ευρήματα, όπως ο λεγόμενος νυσταγμός, συντονισμένες δηλαδή κινήσεις των ματιών οι οποίες και είναι αυθόρμητες, δεν τις αντιλαμβάνεται ο ασθενής, μπορεί να υπάρχουν χωρίς κάποιο ερεθισμό, αυτόματος δηλαδή νυσταγμός, ή να προκαλείται από κάποιο ερεθισμό όπως πχ ο χειρισμός Dix Hallpike.
Πώς γίνεται η διερεύνηση του ιλίγγου;
Επομένως σε υποψία ιλίγγου ή για τη διερεύνηση ενός επεισοδίου “ζάλης” είναι απαραίτητη η εξέταση του ασθενή από τον Ωτορινολαρυγγολόγο, η λήψη αναλυτικού ιστορικού, η προσεκτική ωτορινολαρυγγολογική εξέταση με ωτοσκόπηση, ο νευρολογικός έλεγχος του ασθενή και η διενέργεια εξειδικευμένων εξετάσεων όπως το ακοόγραμμα, η τυμπανομετρία, το ηλεκτρονυσταγμογράφημα. Αρκετές φορές, και όταν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το επεισόδιο αυτό να οφείλεται σε άλλα αίτια και να μην πρόκειται για ίλιγγο, είναι ουσιαστική η συνεργασία με ιατρούς άλλων ειδικοτήτων π.χ. νευρολόγων, παθολόγων για την διάγνωση ή τον αποκλεισμό άλλων παθήσεων.
Σημαντική είναι και η συμβολή των απεικονιστικών μεθόδων όπως η μαγνητική ή η αξονική τομογραφία, αλλά σε συγκεκριμένες μόνο περιπτώσεις ιλίγγου, με συγκεκριμένες μόνο ενδείξεις και όχι απλά για την τυχαία κάλυψη κάποιου διαγνωστικού κενού.
Για όλα τα παραπάνω και για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόβλημα σας, επικοινωνήστε μαζί μας τηλεφωνικά και προγραμματίστε ένα ραντεβού για εξέταση.